Kırmızı Kar,

as olan aşk,
asıl olan benim...

Düşünsene verdiğim sözleri. Beni nasıl dinlediğini, yaptığın yorumları. Ben konuşurken tırnaklarında sakladığın törpülerini beni severken derime derime, dilime dilime sürttüğünü. Bir düşünsene bana verdiğin sözleri. Kim kalkabilir bu ağır yükün altından tüm gerçekleri söyledikten, itiraf ettikten (gizli gizli) sonra. Bazen gerçekleri söylemek acıtır, heleki karşındaki duvar böyle düşünebileceğini hiç mi hiç düşünemezken. Karşındaki duvarı kırdın geçtin. Bedenin kadar bir oyuk var duvarda ve törpülerinin çizikleri. Biraz bekle,,,

Sabah haberlerde okudum Rusya ya kırkızı kar yağmış. Aman ne müthiş,,
Şimdi ne olacak, Kırmızı kar yağdığında yaparım denilen dilekler, kırmızı karı bekleyen umutlar ne olacak,? Kırmızı kar yağdığında unutulmaya söz verilen sevgiler, sevgililer de bundan nasibini alacak mı,? Unutulacaklar mı,? Unutmak kendini kaybetmek değil mi ne saçma... Biliyorsun ben hiç bir şeyi unutmam. Evrenimdeki her şey geçer, evrenimden her şey geçer ama ben hiç unutmam. Sadece kaydeden bir bölüm gibiyim ben. Sabırla bekleyen... Sabırla bekleyen ve kaydeden. Sessizliği alışıla
gelmişlikten öte, konuştuğunda düşünemeyen, ve kapılar ardına kapandımı usul usul ve sondan başa doğru bir bir tekrar eden,,,,

Kırmızı kar yağdı ve bekliyorum kırmızı kara bıraktığım işleri gerçekleştirmeyi..
Kim bilir daha kimler umudunu keşmişti de kırmızı kar dilemişti,,

;))

Duvar hala soğuk.
Ve ben bir hayat yaşadım kalbim acıdı dedim, hafife aldınız beni...
Ben bir hayat yaşıyorum, hepsini dibine kadar... kadar bir sınır olmamalı,,,
Aklımdan buraya yerleşen sözcüklerin her biri acıdığında canımın aslında gıdıklandığını, ağladığında gözlerinim aslında toz kaçtığını, ve sen böyle usul usul gittiğinde benim bütün olanları kaydettiğimi anlatmaya çalışıyor. Yoğun bir
çabayla bekliyorum.. Belki bir gün beni anlarsın diye. Kırmızı kar bile yağdı, artık renklenmeninde önemi yok....

Kırmızı kar yağdı ben hala acımasız ellerin pençesinde, düşüncesinde gömülüp gidiyorum...

Ne bekliyeyim ki ben artık, kırmızı kar yağdı ve sen hala beni zerre kadar anlamıyorsun...

E.M
Ebda
16,03,06 / 14;01