Wednesday, December 07, 2005

Özlemişim İzmiri

Hafta sonu izmirdeydim çok güzel bir şehir bu izmir. Belki Canımın canı ablam orda olduğu için, pek hürmetli dostlarım ordalar onun için. yada şehir hep beni çağırıyormuş gibi geliyor bunlarin hepsi için seviyorum izmiri. Hep demişimdir benden ne kalırsa geriye izmire gömsünler.
Cuma ogleden sonra yola çıktım, aksamına izmirdeydim. Annem beni hamal belleyip onca yuk tasıdıgımı dusundugu icin gene ablam için onca sey doldurmustu bavullara. ;) Tabi kızı eski kızı degılkı, onceden tasırdım ama sımdı hıc kuvvetlı degılım, bır bavulu yukarı tasıdım tum gece sırt agrısından belımde havlularla yattım. ;) Yani hatırlıyorum da burdan izmire koca komidin tasidigimi, odun tasıdıgımı bıle bılırim ;) Ama benimde maşallahım vardı. ehehehe Neyse ablam yardım ettı cıkarttık bavulları eve, hemen bır koltuga attım kendımı, dünya varmış dercesine. Bir çay koyup, biraz dizi seyredip başladık bavulları acmaya, yerleştirmeye. Yorgunluktan ben vampirella sızıp kaldım, Ablama üştümü değiştirmemek için yalvardığımı hatırlıyorum ;)
Erken den kalkık, Ablam çok güzel yemekler yapar, kahvaltılar hazırlar. Benki yumurtanın kokusundan koşarak kacarım. O omlet yaptıgında ne oluyorsa mis gibi yiyorum hemde kokmuyor. İşte heme hamaratlı ablamın ellerinden kahvaltı ettim. Ona hic cekmemisim. Anca hamur işi kek börek yapmayı biliyom. ;) Ben onun bilgisayar problemlerini cozmek icin ugrastim durdum. Dışarı cıktık, Önce esin geldi, sarıldık, sarıldık, çok özlemişim çok.... Sonra ceylan geldi öptüm kokladım onuda çok özlemişim. Ceylanın yavuklusu adil ve arkadasları tutkuda geldiydi. Bizim muhabbetimizden sıkıldılar herhalde gittiler hemencecik ;) Aksam hep beraber eve gittik. Ablam gene mutfaga ben gene bilgisayar basına gittim ;) Ben evdede böyleyim. Toz almak ve mutfak en buyuk kabusum. Hemen kaçarım işten.. Bilgisayardaki virusler yuzunden, ödevini kaybettik ablamın. Çok üzüldüm. Hala onun sorgulaması kafamda. Onca program denedim nasil geri getiremedim diye dosyayı. Velhasil gene 3 tü, esinin ödevini yazmıştık ablamın odevini kaybetmiştik. ;( Ben uyudum.
Sabah 9 da kalktım. Planımız ceylanın arabasını alıp piknige bal kaymak yemege gitmekti, ablam gelmedi, ödevini tamamlamasi lazimdi, esinin les sınavı ve ing kursu. Kaldik ceyloyla beraber. Bizim yan yana kalmamız cok sakıncalı iki alışveriş canavarı, durduramıyorus bırbırımızı. Biz cıktık kostuk kostuk vapuru kacırdık, bendede 39 numara ayak 36 numara ayakkabıya sıgdırılmıs halde. Malesef yopuklu botlarla gittigim icin izmire, ablamda dediki giy botlarımı rahat edersın. İki adimda ben ayakkabıları cıkarttım ayagımdan, ayakkabılar ayagımı su toplattı. Evin onune donduk ablamı aradık, in asagı kahvaltı etmeye gıtces. Recis'e gittik. Tıka basa yedim herseyden. Açık büfeler tam benim gibi peynir delileri için. Çeşit çeşit. Harika. Eve gidip bilgisayarla ugrastim ben gene ;) Bu sefer oldu. Dışarı cıkıcas karar aldık onceki aksam benim dönüş biletimi almaya giderken ceylanla kendimize çanta almıştık. O çantacıdaki bavullardan alıcaz ve migrosa gidicez. Ben Alphanıma atkı şapka eldiven takımı alıcam. Merdivenlerden inerken (ben gene topuklu botlarla) ceylan dediki ya acılmadıysa çantacı bende yukardan dedimki o zaman çok gülerim size ehehheeh dememle düştüm dört basamak kaba etim üzerinde kaydım ;) yanlız kötü olan merdivenin sivri kenarının sırtıma geçirmesiydi. Hala agrıyor. Gittik çanta neyim aldık sonra. Migrosa gittik, Ben ceyizime çaal kaşık takımı zladım mavi mavi cicekli saplari var. Ablamın ev arkadası dılek de evıme oturmaya gelırken mavı tabak alıcak ;) Velhasıl binkelam pazar günü 4 aralıktı ben hiç bir çekilişe katılmamıştım, ve artık 4 aralıkların benim için hiç bir önemi yoktu. En sevdigim gün 4 aralıktı derdim hep. Ama ben mutlu olduğum ve ettiğim her günü seviyorum artık. Ve artık sansımıda fazla zorlamamam hayaller kurmamam gerktığını anladım. ;) 4 aralık benim için hiç bir şey ifade etmiyor. Ve 26 hazirandanda bir şey beklemiyorum, hemde hiç bir şey beklemiyorum... Her ayın 10 u benim için kıymetli bir tebessüm bunun her ay seranomisi olsunda istemiyorum. 23 aralıgında pek bir onemi yok artık. Önceden can atardım bugun benim dogum gunum diye, artık ondanda bir beklentim yok. Ben çok hayalci bir insan olduğum için umduklarımı bulamayıp uzulup durmak yerine çevremdekiler gibi düşünüp geçiyorum işte.



Özlediğin Gidip Göremediğindir - Oruç Aruoba

Özlediğin, gidip göremediğindir;
ama, gidip görmek istediğin

Özlem, gidip görememendir; ama
gidip görmek istemen

Özlediğin, gidip görmek istediğin-
ama gidip göremediğin

Özlem, gidip görmek istemen-
ama, gidememen, görememen;
gene de, istemen

No comments: