Geçen gün feverin blog unu okuyorum(-ki kendisi feverim gülümdür). Babasına mektup yazmış bende özendim ona. Bende plansızca yazmak istedim.
Babam en iyi arkadaşım benim. Okuldan kaçtığımda ilk onun yanına giderdim, yada kopya çekerken yakalandığımda ilk ona anlatırdım. Yarışmada dereceye giremediğimde/derece aldığımda ilk kucak onun kucağıydı.
Öyleki çok çalışan hep bizim için çalışan babadır benim yakışıklı babam. Çocukken babam fabrikada çalışırken mesaili çalışır o evde uyurken ben be diger kardeslerim ses cıkartmazdık bile. Vakti olduğunda -ki bizim için hep vakti vardi. Ödevlerimizi onunla yapardık. Onunla evcilik oynardık, hepimize koltuk minderlerinden kulubeler yapardi. Annem gelip oyunumuzu bozacak diye aklımız cıkardı. Babama ufakken annemi pazara göndermesini isterdik. ;)
Benim babam mükemmeldi ve hala öyle. 4 çocugunun hiç birini ayırmadı. Elinden gelen neyse daha fazlası bizimdi. Ben ufakken hiç birseye özenmedim. Yada gidipte babama ağlamadım bana onu bunu al diye. Babam ve annem hiç eksik bırakmadı bizleri. Bir işçi maaşıyla 4 çocuk büyüdük. Elimizden ve aklımızdan geldiğince bir yerlere geldik. Olduğumuz şeyin en iyisi olmayı öğretti bu iki güzel insan bize. Bizim evde baba kutsaldır. Babam bir öksürsün ben çılgına dönerim. Derlerya kız çocugu babaya düşkündür diye ;) Anneme acıyorum 4 kızın içinde onu babam kadar düşünen yok sanki. ;) Şaka şaka.. şimdi annem bu satırları okuyup sinirlenir.. Sinirlenme güzel annem benim. Biz sevgi dolu bir evde büyüdük. Sevmeyi gülmeyi öğrendik. Şimdi hayat daha zormuş. O ufak kız çocuğu olup babamın bacakları arasında dolanıp bana mandavua(mandalina, çokk severim) al diye gezindiğim günler geride kaldi. Şimdi ambulans sesi duydugumda hemen babamı arıyorum. Korkuyorum ona bir şey olursa ben ne yaparım diye. Babamı diğer kardeşlerimden bile kıskanırım benim tek yanağımı öpüp diğerinin iki yanağını öperse kavga çıkartırım evde. Yada kardeşlerimden biri babamı yanlış anlasa hemen celallenirim. Annemden çok korktuğum için hep babamı anllatım ;)
Ortaokulda anket yapmışlardı. hobileriniz ve fobileriniz felan. Yapılan anket sonucu annemi okula cağırmışlardı. Ayşe Hanım bu kız sizden neden bu kadar çok korkuyor diye ;) Fobilerim kısmına annem yazmısımda onun için ;) İlkokulda annem sınıf annemizdi haftada bır sınıfa gelırdı hepımıze cıkolata alırdı hemde ama o zamanları cıkolatası gofrettı;) bır kutu gofret super bırsey...Annem sınıfa geldıgınde ogretmenım benı tahtaya kaldırırdı ve sorular sorardı sıır felan okutturmaya calısırdı. calısırdı cunku annem yokken ben bülbül annem sınıftayken süt dökmüş kedi. Ve bagırsaklarımdakı sansıdan ne yapacagımı bılmem.. hala koca kız oldum sınavım oldugu gun tuvaletten cıkamam ;))))) sımdı annemden korkmuyorum. cunku yemegımıde yıyorum, ustumude gıyıyorum, dersımede calısıyorum,, onu bana korkutacak seyler gectı ;)Şimdi tek baskısı en ufak kız kardesımın uzerınde.. ;) Birde yegenım acayıp tırsıyor annemden.. Zannedıyorum bende annem gıbı olucam. Çocuklarım ıcın butun fedakarlıkları yapabılen herturlu acıya gogus gerebılen ve bunları hıc bır zaman ısıttırmeyen. ama onun kadar cok konusmayı ıstemem ;))) hehehe bunu okuyunca dahada sınırlenecek emınım ;Pp..
Velhasılbinkelam Bir tek annem ve baba kıskanmazmıs evladını, ve en cok o sevıp gozetırmıs. Gordugum butun sevgılerın uzerınde onların bana sundugu. Bir pazar gunu sabahı ranzadan asagı atlayıp onların arasına kıvrılıp uyumak ıste huzur bu... Hersey bos...
No comments:
Post a Comment