Friday, May 06, 2005

Sevgiliye,,,

2 Ekim 2004 Cumartesi günüydü bu maili oglen arasinda bos kalan internet bilgisayarında okuduğumda. Utanmıştım, ve hiç bu kadar sevinemezdim. Tüm mutluluğumla öyle bir çalıştım ki gece 24;00 olduğunda fabrikadan nasıl çıktığımı nasıl eve gidip mutluluktan uyuyamadığımı daha dün gibi hatırlıyorum.

-----------
Sevgiliye

seni sabahın 8 inde sevdim
elimde bir sigara
sigara içtiğime hiç bu kadar sevinmemiştim

tembel olduğumdan o fabrikaya geldim
o perdelerin ardında gördüm güneşimi
tembel olduğuma hiç bu kadar sevinmemiştim

100 kontör beni 3 ay idare ederdi
10 günde 250 kontor yedim
kontörümün bittiğine hiç bu kadar sevinmemiştim

sabah beni uyandıranın sülalesine söverdim
bir sabah telefonum çaldı sabahın 8 iydi yine
sabahleyin uyandırıldığıma hiç bu kadar sevinmemiştim

benim ömrüm gülmekle geçti
hep esprilerimi kendim için yapardım başkası için diil
başka birinin gülmesine hiç bu kadar sevinmemiştim

yıllarca insanları umursamadan yaşadım
insanlar genelde beni severdi
ama birinin beni sevmesine hiç bu kadar sevinmemiştim

ben hayatım boyunca hiç bu kadar sevinmemiştim

Ama ötesi

ben pek üzülmem herşeyin Allahtan geldiğine inanırım vardır bir hayır derim

ömrümde ilk defa bir nefese ihtiyaç duydum bir gece yarısı

ilk defa ömrümde birinden yardım istedim

istediğim titreyen ellerimi normale döndürmek diildi

onu görmem için nefes almam gerekiyordu ve ben orda nefes alamıyordum

nefesim olmasını istedim bir gece yarısı

o yanımda diildi

üzüldüm ve ben ömrümde hiç bu kadar üzülmemiştim

Ama daha ötesi

benim ağzımdan çıkan her lafın her zaman arkasında durdum

ama benim bakmaya kıyamadığım

bir gözümden ötekine sakındığım

o ağızdan çıkan laflardan kırıldı

kurduğum cümlelerin ne önemi kaldı

hangi cümle onun orda kırıldığı incindiği gerçeğini değiştirir ki

hiç biri

ve ben yine üzüldüm

Aşk acıdır dedikleri bumuydu

yoksa daha hiçbirşey görmedim mi?

söz bahanedir

bir insanı diğerine yaklaştıran şey söz değil

belkide ikisindede bulunan ruhi birliktelikteden bir parçadır

sözlerimi ağzımdan diil kalbimden dinleyin

aynı şeylerimi anlıyacaksınız

Ama dahada ötesi

acı veya tatlı

huzur istiyorum mutlu olmak mutlu etmek

kavga gürültü değil

benimle omuz omuza yürüyecek bir dayanak istiyorum

dayanacak hiç bir yerim kalmadı

büyüdük çünkü

insanları tanıdık

ben şanslıydım çünkü hep kendim ayakta kalmaya çalıştım

ve hep kaldım

ama artık ulaşacağım yerlerin neye yarayacağını göremez oldum

okuduğum okul

kazandığım para

oturduğum ev

bindiğim araba

sonsuz özgürlük

geldiğim mevki

70 yaşında bir evde bir başına otururken

tüm bunların hesabını yapmak istemiyorum

Ama en ötesi

Seviyorum Seni

bunun ötesi yok


----------

No comments: